حرف حساب؟! «اتفاقا خيلي دوست دارم از شما حرف حساب بشنوم.» اين جمله رسمي ترين و آشكار ترين اعتراض جامعه رسانه اي كشور به نوع مقابله سيستم مديريت ورزشي با رسانه هاست.
پنجشنبه شب، عادل فردوسي پور در مجادله تلفني با عضو هيات مديره باشگاه پرسپوليس و سخنگوي سازمان تربيت بدني بار ديگر شنونده توجيه هميشگي مديران ورزشي در مواقع اينچنيني بود. باز هم بحث تكراري استعفا يا بركناري؟ انتخاب يا انتصاب؟ و توجيه، توجيه، توجيه...
سرانجام داريوش مصطفوي، همانطور كه انتظار مي رفت، به خواست هدايتي برکنار شد تا همه چيز با سليقه هيات مديره هماهنگ شود، اما دوباره (به راستي كه دوباره براي اين جمله كوچك است، چندباره، چندين و چندباره) مديريت ورزشي حاكم همه چيز را آنطور كه خواستش بود و يا تصور مي كرد بهتر است ارائه داد.
داستان تكراري كه آقاي مدير عامل يكي، دو هفته جلوتر استعفايشان را تقديم هيات مديره كرده بودند، اما با توجه به شرايط حساس آن روز (عموما سيستم ورزشي ما و اوضاع و احوال باشگاه هاي ما در شرايط حساس هستند) اعضاي هيات مديره صلاح ندانستند اين استعفا مطرح شود تا اينكه بالاخره با اصرار شخص مدير عامل، هيات مديره تشكيل جلسه داد و با اعلام راي، استعفاي ايشان را علي رغم ميل باطني پذيرفتند و مدير عامل جديد را انتخاب كردند!
اين روايت تمامي بركناري هاي چند سال اخير ورزش ايران، به ويژه فوتبال است؛ اخراج در رداي استعفا!
و جالب آنجاست كه هيچ نكته پنهاني از چشم رسانه ها و مردم وجود ندارد و دلايل تمامي انتصاب ها و بركناري ها كاملا روشن است، با اين حال اصرار بيش اندازه تصويرگران پوسته ظاهري تصميم سازان ورزشي، هيچ عايدي جز افسوس ندارد.
چه عيب داشت اگر با صراحت عنوان مي شد، بنا به تصميم رئيس هيات مديره باشگاه و همچنين نوع سياست اتخاذ شده توسط اعضاي هيات مديره آقاي X بر كنار و جناب آقاي Y انتصاب مي شود! همين و همين. ديگر نيازي به اين همه صغري و كبري چيدن نبود و اين همه به توجيهات نخ نما شده متوسل نمي شديم.
حرف حساب؟! «اتفاقا خيلي دوست دارم از شما حرف حساب بشنوم.» عادل به نمايندگي از جامعه رسانه اي كشور، اين جمله معترضه را گفت تا شايد جايي، كسي، وقتي بي وقتي گوش شنوايي داشته باشد، بشنود و درك كند گاهي، فقط گاهي مي توان به جاي توجيه حرف حساب زد.
+of+IMG_7697.jpg)
