بايكوت

وقتي دربي مساوي مي شود كار روزنامه هاي ورزشي سخت مي شود، نتيجه مساوي مثل آب سردي است كه روي سر همه دنبال كنندگان اخبار روزهاي پيش و پس از دربي ريخته مي شود اما كار روزنامه ها از آن جهت مشكل مي شود كه وضعيتي معلق پيدا مي كنند .

جدا از طيفي كه عادت به خريدن و مطالعه روزنامه ها دارند ، نتيجه مساوي جذابيتی براي آن دسته از خوانندگانی كه به مناسبت هاي ويژه سراغ روزنامه ها مي آيند ندارد. در كل در نتيجه مساوي آن هم از نوع "يك-يك" يا "صفر-صفر" قطحي سوژه است! چرا كه انتقال هيجان فقط يك بار انجام مي شود و جو حاكم بر ورزشگاه خيلي زود خود را با نتيجه پاياني احتمال وفق مي دهد. براي همين هم تماشاچي حاضر در استاديوم و هم بيينده تلويزيوني چون توقعات خود را بدون پاسخ مي بيند نه تنها خود را بابت آن همه شوق و هيجان پيش از بازي سرزنش مي كند بلكه احساسات خود را نيز سركوب شده ديده و به همين خاطر دوست دارد خود را زودتر از فضاي دربي خارج كند و يكي از نزديكترين و در دسترس ترين روش ها بايكوت خبري دربي است.

در اين ميان استثناهايي هم وجود دارند، كه به دليل شدت علاقه به تيم محبوب خود بيشتر از آن كه شوق بردن داشته باشند وحشت از باختن دارند و به همين دليل مساوي را رضايت بخش تر از هر نتيجه اي مي دانند اما همين گروه نيز انگيزه اي براي پيگيري آنچه كه اتفاق افتاده در روزنامه هاي صبح فردا ندارند. در كل نتيجه مساوي دربي ظرفيتي را براي جذب مخاطب تازه به وجود نمي آورد و حتي حفظ ميانگين مخاطبان هميشگي را نيز سخت مي كند و خواه ناخواه روزنامه ها را به سمت سوژه سازي و بزرگ نمايي بعضي از اخبار و حواشي سوق مي دهد. مساوي بدون حواشي دربي كه فقط خوشايند مسئولان برگزاري، فدرسيون، حراست ، شركت واحد و بعضي از نهادها و ارگان هاست البته! چيزي براي عرضه ندارد.

گفتني است همانطور كه از بطن يادداشت قابل استنتاج است مساوي هاي اينچنيني از جنس مساوي هاي چند سال اخير "استقلال-پرسپوليس" است، براي درك روشن تري از بحث مساوي يادداشت امروز، تساوي ديروز دربي را مقايسه كنيد با نتيجه ديدار همين "استقلال-پرسپوليس" در تاريخ 9 دي ماه 79 كه ابتدا پرسپوليس با گل رهبري فرد در دقيقه 57 پيش افتاد اما در ادامه استقلال با دو گل نوازي و هاشمي نسب در دقايق 67 و 86 پيش افتاد و در نهايت در دقيقه 89 علي كريمي بازي را به تساوي كشاند .

يعني تمتشاچي بازي حدود 30 دقيقه در فضايي پر از هيجان، استرس، شادي و غم غوطه ور بود و تمام آنچه را كه از يك ديدار حساس متوقع بود مقابل ديدگان خود مي ديد.

چاپ شده به تاریخ شنبه سیزدهم مهرماه 87