۱۳۸۷ آذر ۲۵, دوشنبه

برای 90 یا عادل

عادل فردوسي پور از عادل فردوسي پور فاصله گرفته است! با اينكه كماكان برنامه 90 در مقايسه با ساير برنامه هاي ورزشي تلويزيون برنامه اي حرفه اي تر و كاملا متفاوت است اما در قياس با آن نودي كه موجب همين تفاوت شد، افت كرده است. بي شك پيش بيني يك دوره افت براي برنامه اي كه در دهه اخير سهم بزرگي در دگرگوني زاويه نگاه رسانه اي به فوتبال داشته است، چندان دور از ذهن نيست اما تصور مخاطب از پتانسيل 90 و عادل، معطوف به دوران اوج اين برنامه است كه بخش غالب شناخت يك بيننده حرفه اي آشنا با هردو مقوله فوتبال و تلويزيون را شامل مي شود.

نوآوري عادل در ظاهر و متن 90 كه ناشي از استعداد، نوع ديده و آشنايي اش با استاندارد هاي روز برنامه هايي از اين دست به همراه ساختار شكني هاي قابل هضم، در رسانه ای از جنس تلويزيون ايران و در آخر دانش فني اش است در كنار شيطنت هاي خاص عادل فردوسي پور كه هميشه در مرزي بين يك دريچه رسانه اي زرد حاشيه پرداز و يك زاويه ديد خاص و روشنفكرانه در حركت است، انتظاري را از 90 و عادل بوجود آورده كه كاملا مغاير با برنامه اي است كه اخيرا ارائه مي شود!

اينطور به نظر مي آيد كه عادل كم كم در جو حاكم بر فوتبال ايران غرق مي شود. فضاي غالبي كه حتي بر نوع ادبيات او نيز اثر گذار شده، فردوسي پور در اكثر مكالمه هاي دو طرفه اي كه در اين هفته هاي اخير با مهمانان حضوري يا تلفني اش داشته، هيچ جمله اي را به طور كامل و صحيح بيان نكرده، او دائما با استفاده از تكيه كلامها و اصطلاحات مصطلح در بين عوام اين فوتبال كه گاه البته تكيه بر جايگاه اسطوره هم مي زنند! جذابيت ويژه اش را براي آن گروه از مخاطب خاص خود از دست داده است. عادل در برخورد با سوژه اش تمام سعي خود را مي كند تا طرف مقابل از اصل موضوع دور شده و جريان بحث به سمت و سوي طنز و كنايه و در آخر خنده برود. براي عادل اينكه با اكبر ميثاقيان طرف است يا غلام پيرواني، احمد زاده يا قلعه نوعي، سردار بني اسد يا مصطفوي و ... ديگر اهميت ندارد. او با تمامي آنها يك جور طرف مي شود، همان تكيه كلامها، همان اصطلاحات و همان تلاشهاي بدون ظرافت براي رسيدن به سوژه اي براي خنده!

عادل فردوسي پور از عادل فردوسي پور فاصله گرفته است! در كنار تمام آنچه كه گفته شد اضافه كنيد نوعي مصلحت انديشي و بي تفاوتي عادل نسبت به حقايقي كه هميشه انتظار پرداختن به آن ها در 90 انتظاري معمول به شمار مي رفت.

گاهي يكه تاز بودن و نداشتن رقيب، خطرناك تر و مخرب تر از رقابت با رقيبي قوي تر و در نهايت كنار گذاشته شدن است! اين يكه تازي نود و عادل و اين مجال بدون رقيب براي او و برنامه اش كم كم خطرناك شده و رنگ و قالب يك مخرب را به خود گرفته است.

عادل فردوسي پور تنها كسي است كه مي تواند فاصله عادل فردوسي پور را با عادل فردوسي پور كم كند، تمام.

چاپ شده به تاریخ چهارشنبه 20 آذر 87